Vorige week zondag: twee grote rode leeuwen dansten door de hal van het museum. Het leek een liefdesdans zoals die twee daar elkaar aan het besnuffelen waren! Van links naar rechts, op de grond, over de vloer, hoog en laag, ik bleef gefascineerd kijken aar de dans van de Chinese leeuwen. Een mooiere manier om de tentoonstelling Yin en Jan te openen was er niet. Zoveel passie, zoveel emotie maar ook vooral zoveel energie. Voor mij waren dit ook de trefwoorden voor dit project. Ik begon het dik jaar geleden en in november droeg ik het over aan mijn collega. Dat was een moment van weemoed, want aan deze china tentoonstelling had ik toch wel een beetje mijn hart verpand. Het was geen eenvoudig project. Als projectgroep hebben we lopen stoeien met de thema's, de invalshoeken en de objecten. De adoptiemoeder van dit project (zoals mijn collega het passend omschreef) kreeg een kindje met een eigen willetje en gedragscode. Maar het kindje heeft haar draai gevonden! Als eindresultaat staat er nu een mooie expositie over de band tussen China en Nederland. Een tentoonstelling waar iedereen zeker even heen moet om te zien hoe de scheepvaart onze twee landen heeft verenigd. De leeuwen hebben inmiddels het pand verlaten, maar de Chinese sfeer en de passie is er nog!
! 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten