Opruimen en opnieuw beginnen

Ken je dat gevoel dat je van het ene in het andere stapt? Dat je bezig bent met A en dan ineens beseft dat het al weer tijd is voor B? Afgelopen zondagmiddag stond ik nog in de tentoonstelling te genieten van alle eerste bezoekers die de expositie ontdekten, foute deuren namen in antwoord op de vragen die we stellen in Echte Piraten en met hun blacklight lampje door de kamers renden op zoek naar geheime piraten opdrachten. De volgende werkdag begon napratend bij de koffieautomaat, maar al snel kwam het volgende dossier tevoorschijn uit mijn la. Op naar een nieuw project! Deze keer een totaal ander onderwerp voor een hele andere doelgroep. Geen vrolijke piraten voor families, maar een tentoonstelling over stoere gastankers voor volwassenen. Dat is even andere koek. Het is een mooi voorbeeld van hoe je als projectleider bij het Maritiem Museum telkens weer totaal andere onderwerpen ‘onder handen’ neemt. En elke keer is het de kunst om op een goede manier de juiste voorwerpen te vinden, een goede uitstraling te ontwerpen en teksten te schrijven die de boodschap verkondigen. Maar het is ook juist die afwisseling die het leuk maakt om projectleider te zijn!

Natuurlijk lag er op mijn bureau naast dit nieuwe dossier ook nog wat ‘nog op te ruimen herinneringen. Ooglapjes die niet gebruikt zijn, glitters van doodshoofdjes en nog extra playmobile poppetjes die toch niet bleken te passen. Tijd om even schoon schip te maken en met een vers bureau aan de slag te gaan voor de tentoonstelling ‘Gas veilig over zee, van A naar B’.


!

Spannende dagen

Als ik thuis op de bank zit nadat ik op het museum met mijn collega’s heb geproost op de nieuwe tentoonstelling die we toch maar weer eens mooi samen hebben gemaakt, voel ik de rust over me heen komen omdat we even mogen rusten na het harde werken. Maar tegelijkertijd voel ik ook een nieuwe spanning opkomen. Morgenvroeg om 11.00 uur gaan de eerste bezoekers door de tentoonstelling. Hoe zullen ze het vinden? Snappen ze het principe van de deuren? Zijn ze verrast door de geluiden en de grapjes die we verstopt hebben? Vinden ze het een leuke expositie? Zondag openen we de tentoonstelling Echte Piraten officieel met een familiedag. Ik  ga denk ik maar vooral eens lekker in een hoekje stiekem observeren of ons plannetje uitgekomen is…

!

Het lint is doorgeknipt!

Zo’n laatste dag voor de opening heerst er altijd een hele speciale sfeer op de vloer. De ochtend begint met een rondje samen met de technische projectleider.  We maken samen een lijstje wat er nog moet gebeuren. Het zijn kleine dingen, maar o zo belangrijk om te komen tot een top tentoonstelling. We schilderen de laatste hoekjes. Hier en daar moet er nog een beetje verf worden aangebracht om alles spik en span te maken. Schilders Leo en Johan liepen dus ook vandaag met hun kwast en verfblik achter ons aan. We hangen de laatste tekstbordjes op. Er zijn altijd wel een paar bordjes die nog tegen muren of op vitrines zweven en nog niet zijn opgehangen. Deze keer waren het er drie die nog rondzwierven en die nu toch nog hun plekje hebben gevonden. Na de lunch gaan Peter en Renz samen op hun grote wagen van Oost naar West, van Zuid naar Noord door de expositie heen en hangen overal de lampen op de perfecte plek. Het blijft altijd wonderbaarlijk hoe een lampje ergens op laten schijnen een sfeer totaal kan veranderen. Ik moet bekennen dat ik er altijd even een beetje stil van wordt en even rustig sta te kijken hoe mooi het wordt. Ook het geluid wordt afgesteld zodat de bezoekers straks de perfecte tonen horen  als ze binnen lopen. En als allerlaatste gaan we en masse aan de slag met de stofzuigers.  Het laatste stofje , de laatste splinter, nog even een lapje over een vitrine. Het is klaar!!!  Het lint kan worden doorgeknipt en wij… wij gaan aan de welverdiende borrel en proosten op het mooie eindresultaat.

!

Effe collegiaal testen

Mijn collega Robert heeft een blog. In deze blog schrijft hij over zijn ervaringen als educator in het Maritiem Museum Rotterdam. Onlangs was ook Echte piraten onderdeel van zijn berichten. Promotie door een collega, dat kunnen we waarderen! Vandaag ging Robert samen met collega Hanneke als proefpersoon achter het fotobord voor Echte Piraten.  Ik ben benieuwd of hij deze ervaring ook vermeldt in zijn blog van deze week. Het is een mooi voorbeeld van hoe een tentoonstelling altijd langzamerhand een onderdeel wordt van ons allemaal. Wat begint als idee bij het Management Team wordt maandenlang dagelijks werk en een kindje voor het projectteam. Het wordt tijdens de opbouw fysieke werkelijkheid voor de technische dienst en ook zij doen hun uiterste best om alles zo mooi mogelijk te maken. En als de expositie open is zijn het de gastheren die zich gastouder voelen van ‘mijn’  kindje. De tentoonstelling is iets van de hele Maritiem Museum familie. En daarom vieren we ook samen het feest van deze nieuwe expositie!

!

Klaar voor verspreiding

Het beeld is te mooi om niet te laten zien....  Al wekenlang staart een grote groep playmobile piraten mij vanaf de vensterbank aan terwijl ik aan mijn bureau zit te werken. Vandaag schraapte ik met mijn hand over de vensterbank en gingen ze allemaal samen in een doos. Toen ik van bovenaf in de doos keek, moest ik spontaan glimlachen. Een prachtig plaatje vind ik het al die poppetjes zo kriskras door elkaar. Dat moest ik even met jullie delen. Nu zitten ze nog heel even samen in de doos, over een paar dagen staan ze allemaal op hun plekje in de tentoonstelling.  De grote groep piraatjes wordt verspreid over de vitrines. Sommigen komen spontaan over een muurtje om de hoek kijken. Waar ze eerst mij bespioneerden vanaf de vensterbank zullen ze zich nu vergapen aan alle kinderen, papa’s en mama’s die Echte Piraten komen bezoeken. Wat zou ik graag willen weten wat er in hun hoofd omgaat…

!

Het kan geen toeval zijn…

Ik geloof in het lot. Nou ja, eerlijk gezegd alleen als het me zo uitkomt. Maar vandaag moet ik toegeven dat sommige dingen vast niet zomaar gebeuren. Tijdens het inrichten van de kast met piratenboeken en piratenspeelgoed viel mijn oog ineens op de ondertitel van een kinderboek ‘ hoe word ik een piraat’ .  Meg met het houten been en Luie Lucy… Ik weet nog niet of ik me aangesproken moet voelen omdat mijn naam vernoemd wordt op de kaft van dit boek, of dat ik me boos moet maken omdat de schrijver mijn naam heeft gebruikt in combinatie het minder florissante bijvoeglijke naamwoord Lui. En heeft conservator Ron dit boek met opzet uitgezocht omdat hij mijn oplettendheid wilde testen of is het toeval?  Hoe dan ook, het boek heeft zijn plek gekregen in de kast en ik ga snel door met mijn werk. Van Lui kun je me deze dagen in ieder geval niet betichten!

!

Puzzelen voor gevorderden

 De afgelopen twee dagen was het trefwoord vooral ‘ puzzelen’  op de tentoonstellingsvloer. Nee, we zijn niet in de ban geraakt van sudoko’s, zweedse puzzels, of kruiswoordpuzzels. We puzzelen met de losse onderdelen van de tentoonstelling die straks een geheel moeten gaan vormen. In alle hoeken van de ruimte wordt er denkwerk verricht. Leo de schilder puzzelt met repen behang. Wat binnen is gekomen als twee dikke rollen papier werd op de vloer een grote tekening van 3 meter bij ruim 15 meter lang. Voorzichtigheid was geboden voor iedereen die langs wilde lopen, want de puzzel mocht niet door elkaar! Inmiddels zitten alle stroken geplakt op de daarvoor bestemde muren. Leo is gepuzzeld.

 Restaurator Marco puzzelt met poppetjes... Met een doosje vol met lego poppetjes loopt hij langs de modellen om op deze historische museale objecten wat humor toe te voegen. Als zijn doosje leeg is, is ook zijn speurtocht naar juiste plekken ten einde.
 
Hetzelfde geldt nog niet voor mij. Elk object in de tentoonstelling krijgt zijn eigen tekstbordje. Dit betekent dat ik me samen met conservator Wouter door ruim 100 losse tekstbordjes worstel. Welke bordje hoort waar? Hebben we alle bordjes? Zijn er voorwerpen waarvoor we als een speer nog een ander bordje moeten maken omdat we toch ineens een spelfout ontdekken (het zal niet de eerste keer zijn) en hoe kan het dat  we een bordje overhouden? Oftewel van die vragen die door je hoofd spoken als je uit een doos vol puzzelstukken een geheel wilt maken.  Na een tijdje onze hersens kraken en ons gezond verstand gebruiken heeft elk bordje zijn object gevonden. Op naar de volgende uitdaging voor ons brein.

!

Pas op: vallende zwaarden!

Je kent ze vast ook wel uit jouw werk of leventje. Van die dingen die je lang vooraf bedenkt, waar je je enorm op loopt te verheugen, waar je soms even slapeloze nachten van hebt en die ineens heel dicht bij komen terwijl jij er misschien nog niet klaar voor bent. Vandaag kwam zo'n idee van maanden terug tot leven en gelukkig we waren er wel klaar voor! We bereikten een nieuwe hoogtepunt in de opbouw. Een letterlijk hoogtepunt ook deze keer, want vanaf een hoogwerker uitgerekt tot zijn hoogste puntje was Marco vanmiddag in de weer om een partij zwaarden, sabels, speren en donderbussen op te hangen. Ok zul je wellicht zeggen, spannend hoor... Maar als je je bedenkt dat je straks met je hoofd onder deze vlijmscherpe wapens door moet lopen wil je verder komen in de expositie Echte Piraten, dan snap je misschien wel waarom wij het een spannende onderneming vonden om deze voorwerpen op te hangen. Is het veilig? Zijn ze goed opgehangen zodat de bruikleengevers tevreden zijn? Hebben ze het effect waarop wij gehoopt hadden toen we het maanden geleden bedachten? Het antwoord: volmondig ja! Het is precies zoals ik me had voorgesteld. Ik kan weer rustig slapen. Of toch niet.. er komen namelijk nog wel een aantal meer van dit soort momenten aan totdat we op zondag 25 maart de tentoonstelling openen... 


!

Museaal verantwoorde aankopen?

Een tentoonstelling in een gerespecteerd museum bevat historische en kunsthistorische objecten. Voorwerpen met een gedenkwaardig verleden en een respectabele staat van dienst. We bewaren ze in goed geklimatiseerde depots en omringen ze met professionele liefde. En heel soms mogen ze naar ‘buiten’ om in tentoonstellingen te tonen aan het publiek. Ook in Echte Piraten laten we enkele pareltjes uit onze museumcollectie zien. Maar op mijn bureau staan op dit moment ook twee totaal andersoortige voorwerpen die straks een plek krijgen in de expositie. Al enkele dagen lonkt er een flesje heerlijk bier naar me vanaf de hoek van mijn tafel. Ernaast een helder glas aan de ene kant en een ‘nep Ipad’ aan de andere kant. Voorwerpen zonder financiële waarde. Je zult ze in geen enkele kunstcatalogus terugvinden. Maar in de tentoonstelling krijgen ze straks een speciale plek, want we willen juist laten zien dat de invloed van piraten veel verder reikt dan onze geschiedenisboeken. Ook in ons dagelijks leven zijn we omringd door piraten. Zelfs in het flesje Piraat bier op mijn bureau..
!

Repen papier worden een beleving!

De eerste kamer is behangen! Een heugelijk feit, maar vooral ook een heel bijzonder moment. Nu komt de sfeer van de tentoonstelling steeds meer tot leven. De eerst lege donkerblauwe wanden in een donkere ruimte, komen nu echt tot leven. Grote schepen die met woest penseelstreken op papier zijn gezet door illustrator Arne Zuidhoek varen nu op je af. In de volgende dagen plaatsen we de scheepsmodellen in deze ruimte (natuurlijk met hun kanonnen op je gericht) en komt ons prachtig gerestaureerde zeventiende eeuwse kanon op zijn sokkel voor het behang te staan. Het plafond komt vol te hangen met zwaarden en donderbussen en als klap op de vuurpijl hoor je straks de knallen van kanonskogels en het gekletter van vechtende zwaarden. Wat begon met de donkerblauwe muren is straks voor de bezoeker de eerste onderdompeling in de wereld van Echte Piraten.

!

Oeps foutje

Een opbouwperiode is hectisch en druk. Ik loop continue met mijn telefoon in mijn zak omdat dan weer de ene belt om wat te vragen en een minuutje later de volgende. Als projectleider moet je proberen om het overzicht te houden op alle details van de tentoonstelling. Zo was ik vandaag bezig met het controleren van al het grafisch werk dat was aangeleverd door de printer. We laten onze tekstborden, de speciale verwijzingen en de ‘grappen en grollen’ meestal buiten de deur printen. Zo ook bij Echte Piraten. 98% procent van alles wat aangeleverd was voldeed perfect aan onze bestelling, maar er waren ook nog een paar kleine dingen waar gelukkig (?) mijn oog opviel. Aan de oplettende lezer de taak om erachter te komen wat er mis was met deze borden…

!

Het dak erop!

Nadat afgelopen weekend het figuurlijke dak ERAF was gegaan tijdens de museumnacht, kon ik vanmiddag vol vreugde kijken naar een echt dak dat EROP ging! In een aantal van de kamers in Echte Piraten maken we de spanning nog groter door de ruimtes af te dekken met een dak. In combinatie met spannende geluiden waan je je straks echt in een andere wereld. In de kamer van de vechtersbazen gaan we nog een stapje verder. Het dak is daar niet zomaar een dak, maar herbergt letterlijk gevaar. Onder het dak doorlopen is daar straks op eigen risico. Sabels, donderbussen en speren hangen dreigend boven de bezoeker. Klaar voor de aanval, klaar om te enteren.  De mannen van de technische dienst zijn vanmiddag begonnen aan de constructie van het dak. In het restauratieatelier worden alle wapens voorzien van de nodige staalkabels en andere ophangmaterialen. Nog een paar dagen en dan gaan we hangen. Ik ben heel benieuwd hoe het gaat worden!

!

Change of plans

Soms gebeurt het aan het begin van de opbouw, soms besef je het pas een dag voor de opening. Sommige dingen zien er op papier anders uit dan ze in werkelijkheid blijken te zijn. Ook tijdens deze tentoonstellingsopbouw van Echte Piraten ervaar ik het weer. Rondlopend door de structuur van de expositie met de ontwerptekeningen in de hand denk ik ‘hmm dat is kleiner dan ik dacht’ en ‘aaaahhh dat gaat niet werken’. Maar gelukkig denk ik ook meteen ‘o maar zo kan het wel’ en ‘dat is zelfs veel beter’ dus dankzij flexibiliteit en welwillende collega’s die intussen gewend zijn aan mijn grilligheid en plotsklapse nieuwe inzichten, komt alles toch nog goed. Op naar de volgende week in onze opbouwperiode!

!

Maak uw keuze!

Er zijn van die momenten in je leven dat je op een kruispunt komt. Kies je voor A of B, ga je links of rechtsaf? Dilemma’s alom. Je hebt er al mee te maken in je privé leven, maar straks ook als je in de tentoonstelling Echte Piraten komt! In elke kamer kies je voor de ene of de andere deur. Je bepaalt zelf je ‘lot’, de manier waarop je de tentoonstelling beleeft. De deuropeningen zijn nu nog open dus je kunt nog kijken waar je keuze je heen leidt, maar over 2 weken hangen hier gesloten deuren en moet je de gok wagen om te zien wat er achter de deur van je keuze zit! Ik weet wat er achter elke deur zit, maar ik vind het nu al spannend!

!

Diamonds are a girls best friend

Marilyn Monroe zong het lang geleden al: Diamonds are a girls best friend. Vandaag werd ook ik overvallen door het bling-bling virus. Op mijn bureau lagen 30 joekels van diamanten. De Koh-i-Noor is er niets bij! Was het een cadeau van een geheime aanbidder? Nee, helaas, het is bouwmateriaal voor mijn nieuwe tentoonstelling. In de tentoonstelling Echte Piraten laten we in een van de ruimtes zien dat Piraten gek zijn op glitter and glamour. Een echte piraat besteedt zijn buit volgens ons aan megaprojectoren om zijn lievelingsfilm te kunnen beamen op zijn grootzeil, koopt voor vele goudstukken een extra snelle buitenboordmotor aan zijn houten schip en gaat zich te buiten aan een extroverte jacuzzi voor op het buitendek. In een totaal gouden kamer komen grote patrijspoorten waarin al deze uitspattingen te zien zijn. En om compleet in stijl te blijven zijn deze gouden patrijspoorten natuurlijk wel voorzien van diamanten slotbouten. Daar gaan de diamanten straks heen… Maar eerst ga ik me nog even Marilyn Monroe wanen en genieten van deze bling bling …

!

De eerste muren staan!

Dinsdagavond 17.30 uur. Ik ga naar huis en loop nog even langs de tweede verdieping in het Maritiem Museum. Ik zie ruimte, ik zie een grote lege zaal van 400m2. Heerlijk! Stiekem ren ik even van links naar rechts, van voor naar achter en doe ik een dansje. Nu kan het nog.. Maar de volgende ochtend als ik om 9 uur dezelfde trap oploop naar de tentoonstellingsvloer ziet deze zaal er totaal anders uit. De mannen van de technische dienst starten hun werk al om half acht en in die 1,5 uur die verstreken zijn hebben zij de eerste muren gezet van wat straks Echte Piraten zal zijn. In een razend rap tempo worden wandjes geplaatst, kabels getrokken, muren geschilderd. We zijn begonnen! Op 25 maart wordt de tentoonstelling Echte Piraten geopend met een speciale familiedag. Waar nu getimmerd en gezaagd wordt, hoor je straks de geluiden van rennende bezoekers en genietende mensen. Tot die tijd hebben we nog veel te doen en werken we met man en macht door om die lege zaal om te toveren in een totaal andere wereld. Elke ochtend de komende 3 weken zal ik verbaasd de trap op komen omdat we weer een stukje dichter komen bij het eindresultaat dat we maandengeleden op papier hebben bedacht. Ik ga elke ochtend graag naar mijn werk toe!
!